Barbara Wiernik

Begeleidingsbeurs SMart Barbara Wiernik

Verslag over het verloop van het SMartproject van Barbara Wiernik

Opleiding carnatische zang – India december 2013 / januari 2014

Mijn opleiding carnatische zang (Zuid-Indiase klassieke muziek) had niet beter kunnen verlopen. Ik beleefde een bijzonder verrijkende maand, vol van zang en ritmes en ik legde heel wat boeiende contacten, zowel op menselijk als op muzikaal vlak. De ervaring was zo overrompelend dat het gewoon onmogelijk is de veelheid aan gewaarwordingen en gebeurtenissen te beschrijven.

Ik heb een opleiding zang en vocale percussie gevolgd bij de zangeres Ramamani en haar echtgenoot de percussionist TAS Mani. in hun school het Karnataka College of Percussion. Deze school viert volgend jaar haar vijftigjarig bestaan. Ze initieerden me in deze kunst op een bijzonder genereuze, liefdevolle, respectvolle en intelligente manier.

Hun kennis van de Indiase muziek is onuitputtelijk en ze kregen tijdens hun carrières de kans om overal ter wereld met internationaal gerenommeerde jazzmuzikanten te spelen en op te nemen. Ze waren zich bewust van wat ze me konden leren en hoe ze de opleiding moesten aanpakken ze mijn vak kenden en wisten wat me van nut kon zijn.

Ik volgde dagelijks een of twee lessen en legde me de rest van de dag toe op het inoefenen van de aangeleerde stof als voorbereiding op de volgende sessies. Het was vermoeiend maar ik besefte dat ik waarschijnlijk nooit meer de gelegenheid zou krijgen me in die mate op mijn stem te concentreren. Afstand kunnen nemen van het dagelijkse leven, van mijn familie en van mijn werk als docente om ver van alle ‘interferenties’ te kunnen werken, bleek werkelijk een unieke kans. Ik had mezelf in ieder geval al ettelijke jaren een dergelijk moment ontzegd: uitsluitend voor, door en met muziek leven van ‘s ochtends vroeg tot ’s avonds laat… en dag na dag de verworvenheden van de vorige dag in praktijk brengen.

Bovendien voelde ik me helemaal thuis in dit verre land (op 10.000 km van mijn thuisbasis) waar de ontvangst buitengewoon hartelijk was.

Op het einde van mijn verblijf kreeg ik de kans een concert van carnatische muziek te geven voor de leerlingen van de school. Voor mij was dit een heel intens en ontroerend moment. Ik moest mijn angsten overwinnen, optreden in een sari (een traditioneel kledingstuk dat mijn leraar me gaf) en met Indiase muzikanten die ik niet kende muziek spelen die ik maar ten dele beheerste. Ik nam de uitdaging aan!

Vandaag bezit ik nieuwe verworvenheden van onschatbare waarde voor de rest van mijn carrière als zangeres. Het doel dat ik voor ogen had toen ik deze beurs aanvroeg, werd volgens mij zeker bereikt: ik keerde terug naar de bron om me onder te dompelen in de Indiase muziek en (her)ontdekte de vocale variaties die ik zal kunnen gebruiken. Dan heb ik het over de melismen en melodische ornamenten, de uitermate complexe Indische ritmecycli en de improvisaties doorheen de verschillende modes en raga’s.

Ik voel me helemaal opgeladen en klaar om te werken aan het componeren en het uitwerken van een nieuw project, een mix van Indiase muziek en jazz. Het zijn twee werelden die ik wil exploreren om de rode draad te vinden die ze verbindt.

Ik ben SMartbe ontzettend dankbaar dat ik de kans kreeg om deze onverhoopte, uitzonderlijk rijke, magische en buitengewone ervaring te beleven. Ik wil hen hierbij dan ook VAN HARTE DANKEN!!!